Het moet ongeveer een jaar geleden geweest zijn dat ik op mijn werk opschepte dat ik de enige nederlander was die nog nooit het populaire TV-programma 'Boer zoekt vrouw' had gezien. Mis poes! Maar liefst 2 mensen antwoordden dat ze het eveneens nog nooit hadden gezien. Dat waren er dus al 3 in heel Nederland. Helaas is dat aantal vandaag verlaagd. Ik heb 'het' gezien en ik vond de de wreedheid shockerend. Een alleenstaande boer geeft te kennen dat hij wel eens een vrouw zou willen hebben. Talloze vrouwen klimmen in de pen en sturen hem een brief. Mijnheer de boer neemt de post door, bekijkt wat foto's en laat de meest aantrekkelijke dames langskomen. Met drieen tegelijk, anders kost het te veel tijd. Uiteindelijk blijft er van alle belangstellenden natuurlijk slechts maximaal een over en de rest wordt vriendelijk bedankt. De reacties van de afgewezen vrouwen laten zich raden: tranen met tuiten, bitcherige opmerkingen, etcetera etcetera. En alles is echt.
De formule van dit programma vind ik overigens geniaal: het biedt ons precies wat we willen zien en het kost geen drol. Alleen de titel klopt niet. Het is niet de boer die op zoek is naar een vrouw, het zijn de vrouwen die massaal op zoek zijn naar de boer. Het zijn de vrouwen die zich uit het hele land naar de boerderij begeven om zich tussen de andere vrouwen te mogen verdringen om de aandacht van de boer. En mijnheer de boer zelf? Die zit achterover leundend in zijn lekkerste stoel en kiest slechts uit.
Mijn vriendin vertelde me dat ze zich altijd afvraagt welke van de vrouwen het best bij de boer past. Bij mij kwam deze vraag geen moment op. Een andere vraag drong zich daarentegen sterk op: hoeveel zelfrespect hebben de vrouwen die aan dit programma meedoen eigenlijk?