Zaterdagavond, nu 6 dagen geleden, kwam ik om half 4 's nachts op mijn bromfiets terug in mijn moederlijk huis in St. Michielsgestel. Ik had een reunie bezocht van een jongerencentrum waar ik in de jaren tachtig nooit kwam. Maar gelukkig is Gestel klein en zodoende ontmoette ik toch een aantal oude bekenden. Ik zou vermoeid moeten zijn na een korte nachtrust, een dag werken, de reis met het openbaar vervoer van Amsterdam naar Gestel en vervolgens de reunie, maar ik was klaarwakker. Stijf van de adrenaline stond ik. Van slapen kon geen sprake zijn. Ik zette me neer aan de eettafel en mijn oog viel op een boek van een zekere Saskia Noort. Een verjaardagscadeautje voor mijn moeder van Cynthia, de vriendin van mijn broer. Waarom ik stijf stond van de adrenaline? Dat vertel ik een andere keer, als de bekeuring van 220 Euro in mijn brievenbus valt, ik wil het nu over dat boek hebben.
'Na het lezen van de eerste twee bladzijden wil je nog maar 1 ding: doorlezen', zo luidt de achterflap. Jaja... De vlotte schrijfstijl liet me echter niet meer los en het duurde nog meer dan een uur voordat ik eindelijk mijn bed opzocht. De volgende dag, zonder het boek, terug naar Mokum, de stad der steden. Het liefst zou ik het meenemen maar mijn moeder had het zelf net gekregen, dus beheerste ik me maar.
Maandag meteen gekocht, maar lezen ho maar. Tot donderdag, toen ging het in 1 ruk uit. Wel had ik ondertussen '40', een bundel columns van haar gelezen.
Vandaag liep ik weer door de Zeilstraat, op zoek naar wat brood en een dode vis, toen ik het boekenwinkeltje weer zag. Hadden ze daar ook niet 'De eetclub', de opvolger van 'Terug naar de kust' Ja dus, en dat ligt nu dus naast me. Zes dagen geleden had ik nog nooit van haar gehoord, en nu ben ik al door 2 van haar boeken heen en sta op het punt om in haar 3e te duiken. Het was niet het plot wat me aanspreekt, maar puur de schrijfstijl. Zo intelligent, gevoelig, vrouwelijk, maar bovenal vol zelfspot. En wat gaat het haar gemakkelijk af. Het produceren van mooie goed lopende zinnen lijkt haar niet meer moeite te kosten dan adem halen. Een natuurtalent! En daarom verwacht ik dan ook dat ze nog heel lang zal blijven schrijven.
Saskia, ik weet dat je weleens 'googelt', dus mocht je ooit zo ver heen zijn dat je op dit Godvergeten blog terecht gekomen bent, verlaat me dan alsjeblieft niet zonder een woordje.