Rik Mayall valt als aanvoerder van een legereenheid met grof geweld een wassenbeeldenmuseum binnen. Niemand is aanwezig, behalve de wassen beelden, maar gevochten wordt er. En hoe! Uiteindelijk brengt hij trots het nieuws dat de 'strijd' in hun voordeel beslecht is. Pakweg een dozijn soldaten zijn gesneuveld, maar ja, dat is nu eenmaal het risico van het vak.
Uit welke film dit komt weet ik niet, maar hieraan moest ik denken toen ik gisteren in de krant las dat er weer een Nederlandse militair is gestorven in Afghanistan door een ongeluk. Hij kwam bekneld onder een Patria, een soort pantserwagen, die door een wegverzakking gekanteld was. Hij werd nog naar het ziekenhuis gebracht, maar het was al te laat. Aldus een woordvoerder van het ministerie van Defensie. 'Offensie' zou overigens meer op zijn plaats zijn, want hoewel we ons sinds 1940 niet meer hebben hoeven te verdedigen, hebben we sindsdien wel af en toe andere landen lastig gevallen met onze militairen, maar dit terzijde. Alweer de 5e Nederlandse soldaat is in Afghanistan gesneuveld, maar nog geen enkele door toedoen van Afghanen. Twee militairen stierven toen hun heli neerstortte. De piloot van een F 16 stierf toen zijn toestel neerstortte. En dan is er nog de soldaat die niet meer kon leven met wat ie gedaan had en uiteindelijk dan maar zichzelf van het leven beroofde. En nu dus dit ongeluk met die pantserwagen.
De primitieve wapens van Afghanistan zijn natuurlijk geen partij voor het moderne Westerse oorlogstuig van de Nederlanders, maar dat is ook niet nodig. We doen het zelf wel.