Een van de alleridiootste dingen in de Nederlandse taal is het feit dat we twee 'bepaalde lidwoorden' hebben: 'de' en 'het'. De boom, de krant, de televisie, maar het huis, het plein en het raam. De onzin, de tijdverspilling, de wanhoop. Maar het gedoe, het uit het hoofd leren en het onbegrip. Stel je eens voor dat je een vreemde taal wilt leren, en dan bij bij ieder zelfstandig naamwoord ook nog eens moet leren welk bepaald lidwoord er bij hoort... Je zou radeloos worden. Maar mij is het overkomen. En jou ook. Op de Middelbare school. Vijf dagen per week. Maandagochtend om 8.30 Duits: das Ungeheuer, das Buch, das Leben, der Lehrer, der Hund, der Kugel, die Liebe, die Strasse, die Schule. Totdat de zoemer om 9.20 verlossing bracht. Hoewel... Van 9.20 tot 10.10: le crayon, le temps, le suicide, la detresse, la reve, la liberation. Dag in dag uit, week in, week uit, maand in maand uit... jaar in jaar uit... 's Morgens zag je de zon stijgen en 's middags zag je hem dalen... 'Le livre, le soleil, le établissement pénitentiaire, la plaisir, la misère, la absurdité'. Hoe zou het toch komen dat zoveel kinderen gedemotiveerd raken van school?
In de eerste 4 a 5 jaar van de lagere school was ik ervan overtuigd dat de school was uitgevonden door volwassenen om kinderen te pesten. Ik was dan ook zeer verbaasd toen een leraar ooit zei dat ie er was om ons te helpen. Dat geloofde toch niemand? Op dat moment had ik dus al 2 kleuterschooljaren en zo'n 4 a 5 basisschooljaren achter de rug... En dat de geschiedenislessen op zijn zachts gezegd een gekleurd beeld van het verleden gaven had ik al eerder 'ontdekt'. Deden ze dat expres of geloofden ze er echt in? Als ik het me goed herinner gaf ik de schrijvers van de geschiedenisboeken het voordeel van de twijfel, maar ik dwaal af. Terug naar de bepaalde lidwoorden. Op de basisschool kregen we dat 'gelukkig' alleen nog maar in het Nederlands. Pas op de middelbare school zouden we te maken krijgen met de bepaalde lidwoorden van het Engels, Duits en Frans. Daar zat je op te wachten op je 12e. En als je pech had kreeg je dan ook nog Latijn en Grieks, maar dat is mij Godzijdank bespaard gebleven.
Zie
hier een test, bedoeld voor buitenlanders. Het feit dat iedere Nederlander deze test goed kan maken geeft al aan hoeveel van onze hersencapaciteit verloren is gegaan aan deze regelrechte onzin.
Zijn er eigenlijk regels? Ja, en gelukkig gebruiken we sommige daarvan onbewust ook, maar voor de meeste zelfstandige naamwoorden zijn die er niet, en blijft er dus niets anders over dan stampen.
Dit is afkomstig uit www.Secretaresse-vaardigheden.nl:
Je gebruikt 'de' altijd bij:
* Planten, bomen, groenten, fruit
Voorbeeld: de gladiool, de eik, de sperzieboon, de banaan
* Namen van rivieren en bergen
Voorbeeld: de Waal, de Mont Blanc
* Beroepen
Voorbeeld: de slager, de kapper, de manicure
* Meervoud
Voorbeeld: de mannen, de vrouwen, de paarden
* Woorden die eindigen op -ing, -ie, -ij, -heid, -teit,-a, -nis, -st, -schap, -de, -te
Voorbeeld: de regering, de directie, de vrijheid, de ergernis, de rekenschap, de beroerte
Je gebruikt 'het' altijd bij:
* Verkleinwoorden
Voorbeeld: het mannetje, het vrouwtje, het paardje
* Woorden van twee lettergrepen die beginnen met be-, ge-, ver- of ont-
Voorbeeld: het begin, het geloof, het vermaak, het ontslag
* Namen van talen
Voorbeeld: het Duits, het Nederlands
* Woorden die eindigen op -isme of ment
Voorbeeld: het simplisme, het isolement
* Woorden die van werkwoorden zijn afgeleid
Voorbeeld: het lopen, het fietsen
Aldus www.Secretaresse-vaardigheden.nl
Planten, bomen, groenten en fruit nooit 'het' maar altijd 'de', wist U dat? Ik niet. Maar voor onderdelen van de plant geldt het in ieder geval niet, bijvoorbeeld: het loof, het blad en natuurlijk het fruit zelf. En dan is er nog het onkruid, of gewoon het kruid. Oppassen dus met deze regel.
Aan de 5e en laatste regel over de de-woorden zie je onmiddelijk dat ie veel te pretentieus is. Bijvoorbeeld: het ding, het tij, het beest, het lidmaatschap, het goede.
En dan van de het-regels de tweede: de bezem, de gevel, de ontrouw.
Tenslotte de 5e en laatste regel van de het-woorden: de dans, de sprong, de val, etcetera...
Soms spreken de 2 regels elkaar zelfs tegen. Woorden van 2 lettergrepen die beginnen met 'ver' zouden 'het'-woorden moeten zijn, en woorden die eindigen op 'ing' of 'te' zouden 'de'-woorden moeten zijn, maar hoe zit het dan met bijvoorbeeld woorden als 'vering' of 'verte'? Nee, de buitenlander die zich de Nederlandse taal eigen wilt maken benijd ik niet...
Is er dan niets positiefs over deze 2 lidwoorden te melden? Niet dat ik weet. Verschillende keren is me verteld dat het een verrijking van de Nederlandse taal zou zijn, maar dit argument is gemakkelijk te ontkrachten door te verwijzen naar het Engels, waar maar 1 bepaald lidwoord is, namelijk 'the'. Je maakt mij niet wijs dat dat daar als een gemis ervaren wordt.
Wat zou het meest voorkomen?
a) De Amerikaan die Nederlands leert en denkt:
'What is this sh.. about 'de' and 'het'? What's the f...ing difference??'
Of de Nederlander die Engels leert en denkt:
b) 'Ik ben nu een jaar Engels aan het leren maar dat ze daar maar 1 bepaald lidwoord hebben vind ik zo armzalig. Alles is simpelweg 'the'. Ik zou toch zo graag willen dat ze er minstens nog eentje hadden, zodat ik bij iedere 'noun' uit mijn hoofd zou moeten leren welk bepaald lidwoord ik erbij zou moeten gebruiken.'
De oplossing?
Easy...
Alle talen uit de scholen verwijderen. Doortrekken die hap!! Zo snel mogelijk! En wereldwijd Ido invoeren, vooral ook op school! Die taal is zo eenvoudig en plezierig om te leren dat het niet langer dan een jaar zou hoeven te duren voordat iedereen op de wereld elkaar zou kunnen verstaan.
Waarom gebeurt dit niet?
Conservatisme?
Hebben de 'men in charge' belang bij een verdeelde wereld?
Te eenvoudig? Waarom makkelijk doen als het moeilijk kan?
Waarom heeft niemand het hierover? Sinds mijn schooljaren zijn we geen millimeter opgeschoven. Ido is helemaal geen issue. Globalisering, daar wordt pas over geluld. En hoe! In maar liefst 1000 verschillende talen...