De locatie, het Mediapark, was eenvoudig te vinden en de eerste persoon die ik er zag was Andre, die buiten stond te roken. Hij vertelde me dat ie al na 12 zetten een dame ging winnen en op 2 uit 2 zou komen. Eerst begreep ik niet waar ie het over had, maar even later werd me duidelijk dat er naast het NK ook een open toernooi gespeeld werd. En wie schetst mijn verbazing toen ik Eric van den Doel daar zag zitten? Bij het NK had ie zich teruggetrokken omdat het prijzengeld te laag was, maar hier doet ie dus wel mee!? Ik liep een rondje om te kijken wie er allemaal zat en was precies op het juiste moment bij het bord van Andre om de dame van zijn tegenstander, zoals beloofd, in de doos te zien verdwijnen. Dan de hoofdspeelzaal, want daar was het tenslotte allemaal om te doen geweest. Twee van de deelnemers, Manuel Bosboom en John van der Wiel kende ik persoonlijk. Sommige schakers zitten altijd in uiterste concentratie diep over hun bord gebogen, maar Manuel niet. Hij heeft daarvoor een veel te luchtige speelstijl. Hij zag me en knikte vriendelijk.
John van der Wiel zat, zoals gewoonlijk, echter wel met het hoofd in de handen over het bord gebogen en zag me niet. Na een paar minuten had ik genoeg van die stilte en wilde weg uit de speelzaal. Opeens stond diezelfde John echter voor mijn neus. Waar kwam die nu zo ineens vandaan? Zat ie 10 sekonden geleden niet nog in diepe concentratie verzonken achter het bord!? Hij moest over de touwtjes zijn gestapt om mij te begroeten. Lang spraken we niet, want al na een minuut kwam een wedstrijdleider naar ons toe. Die richtte zich tot John en vertelde hem dat het niet de bedoeling was dat ie met buitenstaanders sprak. John legde zich erbij neer, en ik natuurlijk ook. Het was niet het moment voor een discussie. En je weet immers maar nooit wat voor een waardevolle adviezen John van mij kan krijgen, zeker in dit computertijdperk waar een programma van een paar tientjes, draaiend op een laptop, een heel goede kans op de titel zou maken.
De rest van de dag bracht ik door in de analyseruimte. Ik trof het, want het commentaar werd verzorgd door Gert Ligterink, een van de beste commentators. Ik zat helemaal vooraan en leverde nog een positieve bijdrage.
| L'Ami - Tiviakov, NK 2007 |
 |
| Zwart aan zet |
Zwart staat een pion voor, maar Gert vroeg zich af hoe zwart het verlies van zijn c-pion zou kunnen vermijden. 38...,c2 wees hij af vanwege 39.b3, maar tot zijn verbazing werd deze zet toch gespeeld. Tot zijn evengrote verbazing werd 39.b3 echter niet gespeeld, maar 39.Lxe5. Gert probeerde te vinden wat er mis was zou kunnen zijn met 39.b3 na 39...,Lb5, maar kon niets overtuigends vinden. Ik bekeek de zetten maar met een half oog mee, want ik had iets anders gezien in plaats van 39...,Lb5. Na twee minuten raapte ik de moed bij elkaar en noemde mijn zet. Gert keek ernaar en was het onmiddelijk met me eens.
| Analysediagram |
 |
| Zwart aan zet |
39...,Pd3! en na 40.Lxd3,Txe1 41.Txe1,c1D 42.Txc1,Txc1 komt zwart een volle kwaliteit voor. Om dit eruit te halen gaf wit (in het bovenste diagram) na 38...,c2 met 39.Lxe5 het loperpaar op en verloor kansloos na 39...,Txe5 40.b3, Tce8.